Próby wprowadzenia na początku XX wieku walki wręcz w wojsku oraz elementów samoobrony do programu szkolenia policjantów przynosiły mizerny efekt – bazowano bowiem na tradycyjnych sztukach walki (ju-jitsu), boksie, zapasach oraz savate – które były zbyt trudne, aby w ciągu kilku miesięcy szkolenia udało się osiągnąć zadowalający efekt w trakcie nauczania zbiorowego. Po latach pracy i zdobywania doświadczeń praktycznych to właśnie Europejczycy stworzyli podwaliny pod utworzenie nowoczesnego, spójnego systemu walki wręcz dla wojska oraz policji. Prawdopodobnie nikt nie miał większego wpływu na walkę wręcz niż William Ewart Fairbairn.
Opracowany przez niego Fairbairn Fighting System – nie jest sztuką walki, sportem, nie powstał również w celu zabawy ani rekreacji. System ten rozwijany przez kilkadziesiąt lat powstał tylko i wyłącznie w celu fizycznej eliminacji przeciwnika. Lecz było by to niemożliwe, gdyby nie specyficzne miejsce i czasy, gdzie przyszło mu żyć oraz tworzyć ten kompletny system walki wręcz.
